Het KMSKA-team is weer een beetje groter. Youssri Mejdoubi, Ditmar Goes en Lesley De Ceulaer komen Bart Van Peer versterken als nieuwe hosts bij Radio Bart. Net als Bart zijn ze blind. Je vindt ze vanaf nu in de mobiele studio in een museumzaal. Wie wil kan naast hen plaatsnemen voor een dialoog over een kunstwerk. Door in gesprek te gaan met iemand die het werk niet kan zien, ga je anders kijken. 
Welkom, nieuwe collega’s! Hoe kwamen jullie bij Radio Bart terecht?

Youssri: Ik heb een passie voor podcasting. Via via hoorde ik over Radio Bart. Het eerste overleg dat ik had in het KMSKA was ineens met het hele team van publiekswerkers. Ik ben niet meer weg gegaan (lacht).

Ditmar: Ik studeerde Radio in Brussel en het KMSKA contacteerde mijn school met de vraag of er iemand interesse had in Radio Bart.

Lesley: Ik kende Bart al. De coach die ons ook in het Radio Bart-traject begeleidt, Janien Prummel, heeft me ooit een opleiding gegeven om te gidsen voor ‘Art in the dark’. Toen werden mensen in een donkere ruimte gegidst.

Jij bent dus al langer met kunst bezig, Lesley?

Lesley: Ik hou enorm van kunst en cultuur. Als voorzitter van VEBES (Vereniging van Blinden en Slechtzienden Licht en Liefde vzw) is mijn grootste passie dat kunst en cultuur toegankelijk blijft voor blinden.

Youssri en Ditmar, het valt erg op dat jullie een mooie radiostem hebben. Hoe hebben jullie dit geleerd?

Youssri: Ik heb een paar jaar toneel gedaan. Daar had ik lessen dictie. Maar mijn A en O is nog te Antwerps. Ik word eraan herinnerd als ik een reclamespotje inspreek.

Ditmar: Ik heb geen dialect omdat ik veel verhuisd ben. Tijdens mijn radio-opleiding hebben ze de laatste restjes dialect eruit gewerkt.

Bart, onze oorspronkelijke host, is niet blind geboren. Wat is jullie verhaal?

Ditmar: Ik ben wel blind geboren. Vroeger zag ik ook nog kleuren en contouren. Nu zie ik enkel nog licht en donker.

Youssri: Ik heb nog licht en donker gezien, handig als je over straat loopt. Sinds 2018 is dat ook weg. Ik heb nooit vormen of kleuren gezien. Ik weet dus niet helemaal wat ‘blauw’ wil zeggen.

Hebben jullie een lievelingskunstwerk of -kunstenaar?

Youssri: Op dit moment zeg ik ‘Vliegende man’ van Karel Appel. Ik vind het interessant om met de mensen te praten over de dood. De mensen zien er altijd iets anders in. Het is nooit hetzelfde. Nooit. Dat vind ik het leuke aan abstracte kunst.

Ditmar: Ik heb Keith Haring en Panamarenko graag. Ze kleuren allebei buiten de lijntjes. Ik vind de oude meesters vooral technisch knap maar de moderne meesters vinden zichzelf toch meer uit.

Lesley: In het KMSKA ben ik gek van twee werken. Ik heb ze nooit in het echt gezien maar als men ze me beschrijft wou ik dat ik kon zien. Dat heb ik niet vaak. ‘De roze strikken’ van Delvaux en ‘Grote Zon’ van Piene. 

Ik hoor dat jullie alle drie meer fan zijn van de modernen dan van de oude meesters?

Yousri: Ik heb het gevoel dat er meer vrijheid is in moderne kunst. Je ervaart het altijd anders.

Ditmar: Bij moderne kunst hebben mensen eerst meer schrik om te beschrijven. Maar dan beseffen ze dat ze alleen kunnen zeggen wat ze zien. Terwijl je bij de oude meesters meer het verhaal kan interpreteren. Er staan duidelijk figuren op. Het is een heel ander soort omschrijving. Dat is fijn.

Lesley: Bij de modernen kunnen mensen meer fantaseren en creatief zijn. Zonder af te doen aan Rubens en Memling. (lacht)

Heb je al mooie gesprekken meegemaakt in de studio?

Ditmar: Van veel mensen hoor je ‘ik heb nooit zo lang nagedacht over een werk’.

Yousri: Iemand zei me: ‘Door jou ga ik dit kunstwerk nooit meer vergeten’. Dat vind ik heel tof. Ik probeer de gesprekken niet te zwaar te maken. Ik hou het luchtig. We zijn geen interviewers en we nemen geen test af. Ik denk dat mensen dat appreciëren. We kijken niet alleen maar we gaan echt in gesprek.

Lesley: Als mensen me zeggen dat ze dankzij mij het werk nooit meer gaan vergeten, zeg ik: ‘Ik ga die opmerking die je daarstraks maakte nooit vergeten’. Het is zo’n mooie wisselwerking. Bezoekers beschouwen je niet meer alleen als blinde persoon, maar als een echte gesprekspartner. Radio Bart is niet betuttelend. De blik op blind zijn wordt verruimd.