Bernard Dewulf †
Dichter, columnist, essayist en toneelschrijver Bernard Dewulf stierf in december 2021. Zijn pen liet een blijvende indruk achter op het museum.
Dichter, columnist, essayist en toneelschrijver
Bernard Dewulf (1960–2021) was een begenadigd observator die het leven in heldere taal vatte en daarbij naar absolute precisie streefde.
Centraal in het werk van de dichter, columnist, essayist en toneelschrijver staan verwondering en schoonheid. Over het leven, en zeker ook over beeldende kunst. Dewulfs' eigenzinnige blik was onderzoekend en analytisch. Steeds begripvol, weemoedig en vol verbazing. Zijn omvangrijke oeuvre geeft een beeld van wat schoonheid in een mensenleven vermag.
"Een geliefd schrijver, de Nederlander K. Schippers, stelde ooit: 'Je moet over kunst kunnen schrijven als over een kopje koffie.' Daar geloof ik in. Net als in het omgekeerde, over een kopje koffie schrijven alsof het kunst is. Anders gezegd, kunst is voor mij even dagelijks als taal. En taal is dagelijks tegelijk weer een wonder. Die twee verenigen, daar werk ik aan. "
Gedichten, beschouwingen of toneelwerk, elk genre dat Bernard Dewulf beoefende, werd bekroond. Voor zijn novelle 'Kleine dagen' kreeg hij de Libris Literatuur Prijs 2010. In 2012 en 2013 was hij stadsdichter van Antwerpen en tot aan zijn plotse dood in december 2021 Writer in Residence van het KMSKA.
"Net als Roland Barthes kan Dewulf de meest wonderlijke dingen schrijven over de minst wonderlijke, waardoor die toch wonderlijk worden. "
Met zijn concrete en tegelijkertijd vloeiende taal beschreef Dewulf vaak het licht om de dingen. In zijn vaste rubriek 'Ongezien' binnen ZAAL Z wierp hij zijn beschouwende blik op de KMSKA-collectie. Steeds opnieuw verraste hij ons door de aandacht te vestigen op ogenschijnlijk onopvallende, maar essentiële details.
Op dezelfde wijze componeerde hij verzen in reactie op zaalthema's in het museum. De korte uitspraken zetten de bezoeker aan tot nadenken, glimlachen of verwonderen. Die verzen zijn sinds december 2023 in een installatie van Nick Matan en Angelo Tijssens tastbaar geïntegreerd in de museumzalen met 'Licht dat naar ons tast', een versregel van de dichter en de titel van deze permanente installatie.